Ένα από τα πιο όμορφα χωριά της Ελλαδας.
Η Προσύμνη είναι ένα ημιορεινό χωριό στο νομό Αργολίδος με 600 περίπου μονίμους κατοίκους.Το χωριό είναι χτισμένο στους πρόποδες των βουνών τα οποία το περιτριγυρίζουν.
Το ύψος τους είναι περίπου 800 με 1200 μέτρα.
Ανάμεσα στα βουνά αυτά υπάρχει η κοιλάδα, η οποία διασχίζεται από χειμάρους, που όλοι μαζί ενώνονται στην λεγόμενη περιοχή κλεισούρα, για να συνεχίσουν ύστερα το δρόμο τους προς τον αργολικό κόλπο.
Οι χείμαροι αυτοί έχουν σχηματίσει την χαρακτηριστική μορφή της κοιλάδας.
Η ιστορία του χωριού αρχίζει από την παλαιολιθική εποχή.
Εδώ έρχονταν οι κατοικοι της εποχής αυτής για να πιάσουν ζώα.
Πολλές φορές τύχαινε να χάνουν κάτι από τα όπλα τους όπως π.χ. πέτρινα τσεκούρια, αιχμές από τόξα και κοντάρια.
Τα αντικείμενα αυτά μπορεί κάποιος να τα βρεί ακόμα και σήμερα στις πλαγιές των γύρω βουνών.
Στην προϊστορική εποχή , στην κοιλάδα και στα γύρω βουνά υπήρχε ολόκληρη η πανίδα των ζώων που ζούσαν στη νότια και κεντρική Ευρώπη.
Εδώ ήταν ελάφια, αγριογούρουνα και άγρια άλογα.
Μεταξύ των σαρκοβόρων ήταν οι αρκούδες και τα λιοντάρια.
Το κυνήγι λιονταριού ήταν πολύ εκτιμημένο χόμπι για τους πολέμιους και ανθεκτικούς Μυκηναίους.
Κάποιος μπορεί να δει όμορφες τοιχογραφίες, που απεικονίζει αυτές τις σκηνές κυνηγιού.
Ο πιο διάσημος κυνηγός λιονταριών είναι φυσικά, ο Ηρακλής. Κατάφερε να σκοτώσει ένα λιοντάρι με μόνο τα χέρια του. Αλλά δεν ήταν όποιος όποιος. Ήταν το αποτέλεσμα από ξένο περπάτημα του ίδιου του θεού Δία με μια τοπική πριγκίπισσα.
Η περιοχή σε ημισφαίριο γύρω από το βουνό Εύβοια, (Αγιολιάς ο χωνικιώτικος), με σύνορα δυτικά το Ηραίο, ανατολικά τον ποταμό αστεριων,και βόρεια τον ποταμό ελευθέριο, ονομάζονταν Προσύμνιο και ήταν τόπος ιερός, αφιερωμένος στη θεά Ήρα και των ιερών της, οι οποίες φρόντιζαν για τις σχέσεις μεταξύ θεών και ανθρώπων.
Στις όχθες του ποταμού αστερίωνα, φύτρωνε μυρωδικό φυτό λεγόμενο πόα η αγράμπελος. Το φυτό αυτό φυτρώνει ακόμα και σήμερα και την άνοιξη σκορπίζει την μυρωδιά του στην κοιλάδα σε μεγάλη έκταση.
Λουλούδια από το φυτό αυτό έπαιρναν οι ιέρειες του ναού της Ήρας και στολιζουν το κεφάλι τους όταν εκτελούσαν τα ιερά μυστήρια.
Στην Μυκηναϊκή εποχή το χωριό είδε την πιό λαμπρή περίοδο.
Εδώ κατασκευάζονται πηλινα και ορειχαλκινα αγγεία, διάφορα εργαλεία,όπλα και άλλα αντικείμενα τυπικά για την εποχή.
Υψηλοί Μυκηναίοι στρατιωτικοί και υπάλληλοι είχαν τις κατοικίες τους στις ολο πράσινες πλαγιές των γύρω βουνών.
Με φωτιές μπορούσαν τη νύχτα να επικοινωνούν και να συνεννοούνται μεταξύ τους. Όταν οι Μυκηναίοι και οι σύμμαχοί τους κατέλαβαν την Τροία και έφεραν την ωραία Ελένη πίσω στον νόμιμο σύζυγό της, η είδηση αυτή ανακοινώθηκε αμέσως με φωτιές οπό κορυφή σε κορυφή των βουνών.
Κατά τη διάρκεια του χειμώνα εμείς μπορούμε στις μέρες μας να βλέπουμε μικρές φωτιές που οι βοσκοί άναβαν για να ζεσταθούν και να δείξουν το σημείο που βρίσκονται.
Κατά την κλασική και ρωμαϊκή εποχή είχαν χτιστεί λουτρά και γυμναστήρια.
Δυστυχώς αργότερα με την επικράτηση της χριστιανικής θρησκείας τα έργα αυτά καθώς και ο ναός της Ήρας στο Ηραίον γκρεμίστηκαν διότι ταυτιζόταν με την ειδωλολατρία.
Κατά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, Γερμανοί στρατιώτες συνήθιζαν να έρχονται κάθε εβδομάδα στο χωριό για να προμηθευτούν τροφιμα.
Μία ημέρα είχαν κατέβει οι αντάρτες και τους περίμεναν στα στενά της κλεισούρας.
Όταν εμφανίστηκαν οι γερμανοί, τους επιτέθηκαν και τους σκότωσαν.
Αμέσως μόλις έγινε γνωστό το συμβάν εστάλει απο το Άργος στρατιά που κύκλωσε το χωριό αλλα δεν κατάφεραν να συλλάβουν κανέναν, γιατί οι Προσυμναίοι είχαν καταφύγει και κρυφτεί στις γύρω πλαγιές των βουνών.
Οι Γερμανοί απάντησαν με το να κάψουν όλο το χωριό. Την άλλη μέρα συγκέντρωσαν όλους τους κατοίκους του χωριού στην πλατεία, διάλεξαν 40 νέους άνδρες και τους μετεφεραν στο Άργος, για να τους εκτελέσουν ως αντίποινα στην πράξη των ανταρτών.
Ευτυχώς η απόφαση αυτή αναιρέθηκε την τελευταία στιγμή και οι νέοι επέστρεψαν στο χωριό. Ίσως γιατί οι Προσυμναίοι δεν έλαβαν μέρος σαυτή την πράξη.
Οι ανασκαφές και οι έρευνες που έχουν γίνει στο χωριό αποδεικνύουν ότι οι Προσυμναίοι ζούν στην κοιλάδα εδώ και χιλιάδες χρόνια και κατά καιρούς ήταν λιγότεροι η περισσότεροι σύμφωνα με τις συνθήκες που επικρατούν.
Μέχρι το έτος 1200 μ.χ. ήταν ομογενείς.
Τότε περίπου ήρθε στην περιοχή μια ομάδα αρβανιτών και εγκαταστάθηκαν στη βορειοανατολική πλευρά των βουνών για ασφάλεια, εκεί που το μέρος ήταν περισσότερο βραχώδες και δασωμένο. Οικογένειες αυτές είχαν σαν κύρια ασχολεία τους περισσότερο την κτηνοτροφία και λιγότερο τη γεωργία.
Συν το χρόνο οι δύο φυλές αυτές συνενώθηκαν μεταξύ τους με γάμους εφόσον είχαν μεταξύ τους περισσότερα κοινά σημεία παρά διαφορές. Δεν υπάρχουν μαρτυρίες για κάτι το αντίθετο, τη στιγμή που τους ένωνε η κοινή βυζαντινή ορθόδοξος χριστιανική εκκλησία.
Κατά την επανάσταση ενάντια στην Οθωμανική αυτοκρατορία γι την απελευθέρωση της Ελλαδας, έλαβαν μέρος στον αγώνα και κάτοικοι του χωριού, που σύμφωνα με μαρτυρίες, ομάδα χωριανών, ενώθηκε με τις απελευθερωτικές δυνάμεις στην περιοχή Αγιονόρι, εκεί που οι αρματωλοί είχαν πιάσει τα στενά, για να αποκόψουν την πορεία των Τούρκων προς την Κόρινθο, ταυτόχρωνα όταν οι επαναστάτες με αρχηγό τον Κολοκοτρώνη πολεμούσαν την υπεράριθμη στρατιά του Δράμαλη στα Δερβενάκια....
Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Οθωμανούς, οι κάτοικοι του χωριού ανέδειξαν τον Θεόδωρο Κουτσούρη και Γεώργιο Κουκουμάνο ως προκριτοι δημογέροντες, αντιπρόσωποί τους στη βουλή των Ελλήνων.
Οι Προσυμναίοι εντάχτηκαν ολόκαρδα στην καινούργια τάξη με όραμα την ανάπτηξη και πρόοδο της ελεύθερης πια Ελλαδας.
Ενα χρόνο αργότερα όταν δολοφονήθηκε ο πρώτος πρωθυπουργός της Ελλάδας Ιωάννης Καποδίστριας, εξέφρασαν την οργή τους για την εγκληματική αυτή πράξη, στέλνοντας γράμμα στην κυβέρνηση εκφράζοντας ότι ενωμένοι παραμένουν στο πλευρό της κυβέρνησης.
Πηγή των άνωθε στοιχείων είναι γραπτά τα οποία φυλάσσονται στο αρχείο της πόλης του Ναυπλίου.
Φωτοτυπίες από αυτά τα γραπτά υπάρχουν στο γραφείο του πολιτιστικού συλλόγου Προσύμνης.
Ο πολιτιστικός σύλλογος ιδρύθηκε το 1975 και έχει σαν σκοπό του, να διατηρήσει τα ήθη και έθιμα του χωριού μας και προβάλει την τοπική και πολιτιστική του κληρονομιά, έτσι ώστε να συμβάλλει με το έργο του, θετικά στην εξέλιξη της περιοχής μας και στην προσαρμογή και αφομοίωση των νέων συνθηκών που εμφανίζονται με την εξέλιξη της μοντέρνας κοινωνίας.
Στο χωριό έχουν γίνει αρχαιολογικές ανασκαφές στις οποίες έλαβαν μέρος κάτοικοι του χωριού και βρέθηκαν αντικείμενα που μαρτυρούν την αρχαιολογική αξία του χωριού.
Ορισμένα απο αυτά τα αντικείμενα εκτίθενται στο μουσείο της Αθήνας και του Ναυπλίου.
Οι αρχαιολογικές ανασκαφές έχουν καταγραφεί με όμορφες φωτογραφίες.
Σήμερα η κύρια ασχολία των κατοίκων του χωριού είναι η σύγχρονη καλλιέργεια οπωροφόρων δένδρων και ελαιοδένδρων.
Στο χωριό παρασκευάζεται ελαιόλαδο αρίστης ποιότητας.
Επίσης διεξάγετε κτηνοτροφία με άρτια παραγωγή τυριού φέτας και άλλων ειδών χαρακτηριστικά για την περιοχή.
Η πιό κοντινή πόλη είναι το Άργος. Η πόλις αυτή είναι μια από τις αρχαιότερες πόλεις του κόσμου και σημαντικός σταθμός στην ιστορία για την εξέλιξη του δυτικού πολιτισμού.
Εκεί υπάρχει ένα από τα αρχαιότερα θέατρα σκαλισμένο απευθείας στο βουνό.